10 دلیل برای گیرافتادن در نمرۀ 6 نوشتاری آیلتس
اگر در حال تحصیل برای آیلتس هستید، احتمالاً می‌دانید که کسب نمره بالا در بخش «Writing» نسبت به کسب نمره بالا در بخش‌های «Listening»، «Reading» یا «Speaking» دشوارتر است. در واقع گاهی اوقات طبیعی است که نمره «Writing» کمتر از دیگر مهارت‌ها باشد. بر اساس آمارهای شورای بریتانیا این الگو در سراسر کشورها و زبان‌های بومی از جمله انگلیسی صادق است.
در بسیاری از موارد، داوطلبان بدون دردسر زیاد در بخش «Listening» و «Reading» نمره قابل‌قبولی می‌گیرند، همچنین در بیشتر موارد موفق به اخذ نمرۀ 7 در بخش «Speaking» می‌شوند، اما به طور مکرر در بخش «Writing» نمرۀ 6 یا 7 می‌گیرند.
البته این باعث تعجب نیست. نوشتن متن به زبانی خارجی بسیار سخت‌تر از درک‌کردن آن است. برخلاف صحبت‌کردن، لحن صدا و حالات چهره را نمی‌توان در متن به کار برد. به همین دلیل اگر فرد به طور دقیق منظور خود را نگوید باعث گیج شدن خواننده می‌شود.
علاوه بر این، درحالی‌که استفاده از زبان انگلیسی روزمره برای بخش «Speaking» قابل‌قبول است، در بخش «Writing» باید از دستور زبان، واژگان و سبک رسمی برای بیان مفاهیم نسبتاً پیچیده استفاده کرد. این کار، حتی برای کسی که زبان مادری او انگلیسی است کار ساده‌ای نیست.
به دلیل تفاوت زیادی که بین نمرات «Writing» و نمرات دیگر بخش‌ها وجود دارد این ادعا به‌صورت مکرر مطرح می‌شود که آزمون آیلتس کلاهبرداری است و برای درآمدزایی داوطلبان را مجبور به شرکت دوباره در آزمون می‌کند. به غیر استثنائاتی جزئی، حقیقت این است که مقالاتی که نمره 6 را دریافت می‌کنند شایستگی نمره‌ای بیش از این را ندارند.
اگرچه تفاوت بین نمره 6.5 و 7 اندک است، اما تفاوت زیادی بین سطح B2 (متوسط پیشرفته) و C1 (پیشرفته پایین) وجود دارد. طبق تعریف، کاربر «پیشرفته» زبان انگلیسی کسی است که به مطالب سطح ابتدایی و متوسط تسلط داشته باشد.
بنابراین، برای کسب نمرۀ 7 باید نشان دهید که درک کاملی از اصول اولیه دارید و همینطور نشان دهید که توانایی فراتر رفتن از این اصول اولیه را نیز دارید. مهم نیست که از چند کلمه سطح بالا یا ساختار پیشرفته استفاده کنید. اگر اصول اولیه درست نباشند، نمره‌ای بیش 6 نخواهید گرفت.
پس از گفتن این‌ها به رایج‌ترین مسائلی که در بخش «Writing» آیلتس با آن‌ها مواجه می‌شویم می‌پردازیم:
- از زبان مادری ترجمه می‌کنید
به نظر می‌رسد متن‌هایی که نمرۀ 6 را کسب می‌کنند ترجمه‌هایی از زبان مادری هستند، درحالی‌که متنی نمرۀ 7 را کسب می‌کند که به زبان انگلیسی ساخته و پرداخته شده باشد.
این امر ممکن است چالش بزرگی باشد چرا که از شما می‌خواهد به زبان انگلیسی نه به چشم پدیده‌ای مرتبط با دیگر زبان‌ها بلکه به‌عنوان موجودیتی مستقل و مجزا که شرایط خاص خود را دارد فکر کنید.
اگر واقعاً دوست دارید که مهارت بیشتری در بخش «Writing» داشته باشید باید از این مانع ذهنی عبور کنید. برنامه‌های تلویزیونی و فیلم‌ها را به زبان انگلیسی تماشا کنید و حرف‌های شخصیت‌ها را تکرار کنید. با صدای بلند بخوانید. تمرین کنید تا ریتم و صدای زبان را در ذهن خود داشته باشید. یادگیری دستور زبان صرفاً حفظ‌کردن ساختارهای خاص نیست، بلکه در مورد ایجاد حسی است که چگونه کلمات در کنار هم قرار بگیرند تا افکار را منتقل کنند.
- از اصول پایه در فاصله‌گذاری، نقطه‌گذاری و استفاده از حروف بزرگ پیروی نمی‌کنید
خوب به‌خاطر داشته باشید: انشا نوشتن مثل پیامک نیست، انشا نوشتن مثل پیامک نیست، انشا نوشتن مثل پیامک نیست...
به شکل جالبی تعداد کمی از درس‌نامه‌هایی که در اینترنت پیدا می‌کنید، بر اهمیت حفظ ظاهر متن تأکید می‌کنند. اما قدرت ظاهر را دست‌کم نگیرید.
فرمول استفاده از علائم نگارشی در زبان انگلیسی به شرح زیر است:
کلمه + نقطه‌گذاری + 1 فاصله + کلمه
- استفاده اشتباه از ربط‌دهنده‌ها
احتمالاً بدانید که استفاده از ربط‌دهنده‌ها (یعنی کلمات و عبارات انتقالی مانند بنابراین، بااین‌حال، در واقع) بخش بزرگی از انسجام و پیوستگی متن شما است. اگر از آن‌ها استفاده نکنید یا کمتر از آن‌ها استفاده کنید، مطمئناً نمره خوبی نخواهید گرفت. از سوی دیگر نباید یکی از این کلمات را در ابتدای هر جمله‌ای بکار ببرید، چه لازم باشد چه نباشد.
اما نکتۀ دیگری وجود دارد که اغلب نادیده گرفته می‌شود: برای دستیابی به نمره بالا در «Writing»، باید از ربط‌دهنده‌ها به شکلی روان و طبیعی استفاده کنید، یعنی کلمات و عبارات فقط باید برای ربط‌دادن ایده‌های شما باشد و توجهی را به خود جلب نکنند. یکی از اشتباهات رایج افرادی که نمره 6 می‌گیرند این است که عبارات استاندارد را تغییر می‌دهند تا متنشان پیچیده‌تر به نظر برسد. در بیشتر موارد با این کار باعث نامفهوم شدن متن می‌شوند و کاری می‌کنند تا خواننده به جای متن و ایده‌های آن‌ها بر روی عبارات ربط دهنده تمرکز کند.
- جملات بسیار طولانی یا خارج از کنترل هستند
بله برای به‌دست‌آوردن نمره رایتینگ بالا، باید از «جملات پیچیده» نیز استفاده کنید. اما، جملۀ «پیچیده» اساساً جمله‌ای است که شامل انواع مختلفی از بندها است. چنین جملاتی در واقع می‌توانند نسبتاً کوتاه و ساده باشند. به‌عنوان‌مثال، «Becauseso many people now shop online, numerous local businesses have closed»، جمله پیچیده‌ای است.
بااین‌حال، بسیاری از داوطلبان آیلتس به‌اشتباه معتقدند که منظور از «پیچیده بودن»، «بسیار طولانی و دشوار» است و برای همین از بندهای اضافه استفاده می‌کنند. نتیجۀ این کار جملاتی طولانی و شلخته است که دنبال‌کردنشان برای خواننده دشوار است. در حقیقت، این یکی از ویژگی‌های بارز افرادی است که بیشتر اوقات در آیلتس نمرۀ 6 کسب می‌کنند. سعی کنید جملات خود را به سه بند (عباراتی که حاوی فاعل و فعل هستند) محدود کنید.
پیش از اینکه بتوانید جملاتی پیچیده بنویسد، باید بر سادگی و وضوح تسلط پیدا کنید. در غیر این صورت با جملاتی بسیار آَشفته مواجه خواهید شد.
یکی دیگر از مشکلات بسیار رایج مربوط به استفاده از ویرگول (کاما) است:
دو جمله به‌جای نقطه یا نقطه‌ویرگول با ویرگول به هم متصل می‌شوند. اکثر مردم، از جمله انگلیسی‌زبانان، در اینجا مشکل دارند، نه به این دلیل که قانون را نمی‌دانند، بلکه به این دلیل که واقعاً نمی‌دانند چه زمانی جمله از نظر گرامری کامل است.
- استفاده بیش از حد از کلمات طولانی
زمانی که دستورالعمل‌های آیلتس از واژگان «کم‌اهمیت» صحبت می‌کنند، منظور کلماتی است با محتوای بالا و موضوعی خاص. به‌عنوان‌مثال، انتشارات کربن خنثی در مقاله‌ای راجع به محیط‌زیست، یا اجاره‌های کوتاه‌مدت و حباب مسکن در مقاله‌ای درباره مسکن شهرها.
این دستورالعمل‌ها به این معنی نیستند که شما باید از کلمه «in a highly expedition manner» به‌جای «Rapidly» استفاده کنید. برای استفاده از کلمات پیچیده در جایی که کلمات رایج و دقیق مناسب‌تر هستند، نمره اضافی دریافت نمی‌کنید. باید در آزمون «Writing» نشان دهید که می‌توانید از زبان انگلیسی به‌عنوان وسیله‌ای برای انتقال ایده‌های خود استفاده کنید، نه اینکه نشان دهید فرهنگ لغت را از بر هستید.
علاوه بر این، استفاده از واژگان مبهم، خطاهای دستوری یا نحوی را جبران نمی‌کند. برعکس، این اشتباهات را آشکارتر خواهد کرد.
همچنین استفادۀ نادرست از کلمات فانتزی کمکی به شما نخواهد کرد. به‌عنوان قاعده‌ای کلی، هرچه کلمه‌ای رایج‌تر باشد، معنای خاص‌تر و موقعیت‌های کمتری را در بر می‌گیرد؛ بنابراین، دست از تلاش برای حفظ‌کردن هزاران ترکیب یا اصطلاح تصادفی را متوقف کنید و بر یادگیری لغات با محتوای بالا و مرتبط با موضوعات و مقالات رایج آیلتس، مانند زندگی شهری، حمل‌ونقل، خانواده، آموزش و هنر تمرکز کنید.
- با مقالات مشکل دارید
اگر در زبان مادری شما حروف تعریف معین (a/an) و/یا حرف معین (the) وجود ندارد، ممکن است اهمیت این کلمات را در انگلیسی و پتانسیل بزرگ آن‌ها برای تأثیرگذاری بر نمره رایتینگ آیلتس را دست‌کم بگیرید.
This is a serious problem because articles are used constantly, and English does not sound like English without them. An issue in this area can easily translate into mistakes in the majority of your sentences, leaving you almost no room for additional errors and bringing the grammar part of your score so low that you cannot compensate for it in the other three areas.
- با زمان‌های دستوری رایج مشکل دارید
بر خلاف باور عموم هیچ الزامی برای استفاده از زمان‌ها و فرم‌های دستوری پیشرفته مثل ساختار مجهول در مقالات آیلتس وجود ندارد. دلیل اینکه برخی متون نمره 6 می‌گیرند نه‌تنها استفاده نادرست از ساختارهای پیچیده است بلکه استفاده نادرست از ساختارهای معمول پرتکرار نیز دلیلی برای گرفتن نمره 6 هستند.
کاربر پیشرفته طبق تعریف شخصی است که به مطالب سطح پایین‌تر تسلط دارد، بنابراین شما باید درک کاملی از متداول‌‌ترین زمان‌ها برای به‌دست‌آوردن نمره 7 داشته باشید. این که بدانید زمان‌های رایج چگونه تشکیل می‌شوند یا بتوانید قوانینی را برای نحوه استفاده از آن‌ها بیان کنید کافی نیست.
- زبان شما خیلی معمولی، خیلی رسمی یا هر دو است
بسیاری از سردرگمی‌ها در «Writing» مربوط به استفاده از اصطلاحات «رسمی» است. در حقیقت، می‌توان گفت سبک نوشتاری موردنیاز برای مقاله Task 2 (و Task1 General training) نیمه‌رسمی است. زبان واقعاً رسمی برای اسناد و مدارک مثل قراردادهای قانونی است. درک نادرست از تعریف دقیق زبان رسمی باعث استفادۀ بیش از حد از زبان مبهم و تخیلی می‌شود.
برای درک بهتر این که زبان «نسبتاً رسمی» چگونه است، روزنامه یا سایت خبری مثل بی‌بی‌سی را بررسی کنید. این سطح نوشتار، همان نوشتاری است که هدف شما است.
مشکل دیگری که وجود دارد استفاده بیش از حد از زبان غیررسمی است. به‌عنوان قاعده‌ای کلی: نباید از اختصار در متون Task 2 استفاده کنید (به‌عنوان‌مثال، write «do not rather than don’t) و همچنین باید از استفاده بیش از حد از افعال عبارتی – به‌ویژه آن‌هایی که دارای get هستند – خودداری کنید، زیرا این افعال باعث ایجاد متنی غیررسمی‌تر می‌شوند.
در آزمون آیلتس عمومی، استفاده از زبان بیش از حد صحیح در نامه‌های غیررسمی نیز مشکلی نسبتاً رایج است، اگرچه در مورد آن بحث نشده است. به طور مثال، در نامه‌های غیررسمی از حروف ربطی مثل «therefore» استفاده نمی‌شود.
اگر معمولاً فقط در محل کار یا در کلاس از زبان انگلیسی استفاده می‌کنید، باید به سطح غیررسمی‌تر زبان نیز عادت کنید. چند برنامه تلویزیونی انگلیسی‌زبان تماشا کنید یا چند رمان محبوب بخوانید و به دیالوگ‌ها توجه داشته باشید.
در نهایت، باید مراقب باشید که زبان رسمی و غیررسمی را با یکدیگر ترکیب نکنید.
- از موضوع خارج می‌شوید یا به سؤالات به طور کامل پاسخ نمی‌دهید
به یاد داشته باشید که باید به نحوه بیان سؤال دقت کافی داشته باشید و دقیقاً و کامل به آنچه پرسیده می‌شود پاسخ دهید.
اگر از شما خواسته شد که به‌صورت جمع مثال بزنید، باید بیش از یک مثال ارائه دهید. اگر از شما خواسته شد نظر خود را بیان کنید، باید روشن کنید که با کدام طرف استدلال موافق هستید یا در مورد سؤالات تا چه حد با دیدگاهی خاص موافق یا مخالف هستید. دویست و پنجاه کلمه فضای زیادی نیست - هدف را بر وضوح و نه ظرافت یا پیچیدگی قرار دهید.
علاوه بر این، رابطه بین مثال‌های شما و نکته‌ای که بیان می‌کنید باید روشن باشد – خواننده نباید برای درک منظور و ایده‌های شما تلاش کند.
برای جلوگیری از این مشکل باید برنامه‌ریزی کنید تا پیش از نوشتن حدود پنج دقیقه را به تفکر و طرح‌ریزی مطالب اختصاص دهید. اینکه پیش از شروع نوشتن بدانید مقاله شما به چه شکلی سازماندهی می‌شود به شما کمک می‌کند تا بر بحث خود متمرکز بمانید و از حس بی‌نظمی که اکثر افرادی که نمره 6 می‌گیرند به آن دچارند دوری کنید. این امر به شما کمک می‌کند تا به مثال‌های فکر کنید که شاید در ابتدا در ذهنتان نباشند. همچنین به شما کمک می‌کند تا از مرحله ترسناک «وای هیچ ایده‌ای ندارم» بگذرید.
- مثال‌های خود را توسعه نمی‌دهید
یکی از اشتباهات بسیار رایج افرادی که نمره 6 کسب می‌کنند این است که صرفاً تمام ایده‌هایشان را فهرست می‌کنند و آن‌ها را می‌نویسند بدون اینکه به توسعه بخش خاصی از ایده بپردازند. در نتیجه، پاراگراف‌های آن‌ها بیشتر شبیه فهرستی از نکات است که از ایده‌ای به ایده دیگر می‌پرد و اغلب بدون کلمات یا حروف ربط نوشته شده‌اند.
یک دستورالعمل خوب این است که 3 الی 5 جمله (بسته به طول) برای توسعه هر نکته اصلی (اساساً یک پاراگراف) استفاده کنید. این به شما فضای کافی برای ارائه دو مثال قوی و شرح جزئیات را می‌دهد. در غیر این صورت نمی‌توانید در مورد موضوع خود با عمق کافی بحث کنید. همچنین خطر اضافه کردن جزئیات نامربوط یا تکراری و اشغال فضایی که بهتر می‌تواند برای پیشبرد استدلال خود استفاده شود را از بین می‌برید.